Wydarzenie odb?dzie si? w ramach projektu Viva Beethoven! - 250. rocznica urodzin kompozytora.

UWAGA!

Zgodnie z wytycznymi Prezesa Rady Ministrów z 4 listopada 2020 r. koncert nie mo?e odby? sie z udzia?em publiczno?ci. 

Zapraszamy na koncert w formule online, 
który b?dzie transmitowany 29 listopada o godz. 17:00 na naszym kanale Youtube. 
Koncert bedzie dost?pny na naszym kanale do ko?ca czerwca 2021 r. 

Koncert po?wi?cony zmar?emu 14 listopada 2020 r. waltorni?cie TOS - ?ukaszowi Turowi.  

Wyst?pi?:
Micha? Szczerba - waltornia
Toru?ska Orkiestra Symfoniczna
Dainius Pavilionis (Litwa) - dyrygent
Karolina Smolarek-Szynal - prowadzenie

W programie:
W.A. Mozart - II Koncert na waltorni? i orkiestr? Es-dur KV 417 
L. van Beethoven - II Symfonia D-dur op. 36

Ludwig van Beethoven (1770 – 1827) zmieni? w muzyce hierarchi? warto?ci. W przeciwie?stwie do poprzedzaj?cych go kompozytorów mo?na powiedzie?, ?e dla niego forma nie istnieje. Najpierw jest indywidualno?? i wielkie dramatyczne do?wiadczenie, a dopiero pó?niej odnalezienie odpowiedniej formy. Ta dominacja osobistego do?wiadczenia, zapowiadaj?ca romantyzm, wynika?a z tragicznego losu artysty dotkni?tego post?puj?c? g?uchot?. Uporczywa ch?? komponowania i utrudniony kontakt ze ?wiatem spowodowa?y skoncentrowanie my?li i twórczo?ci artysty na sytuacji jednostki doprowadzonej na skraj rozpaczy. Takie do?wiadczenie pozostawi?o trwa?y ?lad w twórczo?ci Beethovena i jego stosunku do dzie?a.

II Symfonia D-dur op. 36 Beethovena wykazuje wp?ywy Haydna i Mozarta, ale nosi ju? wyra?ne rysy indywidualnego stylu kompozytora. Dzie?a jego nie powstawa?y spontanicznie, jak u Mozarta, w ostatecznej postaci. Motywy, tematy czy szersze fragmenty szkicowa? "na ?wie?o" w swoim notatniku czy na lu?nych kartkach. Nast?pnie wielokrotnie je przetwarza?, uzupe?nia? i zmienia?. ?mudn? prac? rozbudowywa? w wi?ksze partie, cz?sto nie b?d?c w pe?ni usatysfakcjonowany ze swoich poczyna?. Prawdopodobnie istnia?y trzy ró?ne partytury do II Symfonii, ale i z tej ostatniej wersji Beethoven nie by? zadowolony.

Wst?p (Adagio molto) do I cz??ci wskazuje na znaczne pog??bienie stylu kompozytorskiego. Wprowadza on melodyjny temat powierzony obojom i fagotom, a w powtórzeniu instrumentom smyczkowym. I cz??? (Allegro con brio) rozpoczyna ?ywy, mozartowski, w charakterze, temat. Nowa my?l muzyczna prowadzi do drugiego, energicznego tematu, który nie stanowi tradycyjnego kontrastu. Cz??? t? ko?czy b?yskotliwa koda oparta na materiale muzycznym pierwszego tematu.

Powolna II cz??? (Larghetto) inicjuje szeroko prowadzony temat podj?ty przez kwintet smyczkowy, a nast?pnie przez instrumenty d?te. Idylliczny nastrój pierwszego tematu przerwany zostaje przez my?l poboczn? przygotowuj?c? pe?en gracji drugi temat.

W III cz??ci (Allegro) po raz pierwszy spotykamy w twórczo?ci Beethovena oznaczenie scherzo. Nie ma ono jednak jeszcze charakteru beethovenowskiego i mo?na tu raczej mówi? o przyspieszonym w tempie menuecie. Jednak kontrasty dynamiczne, zmiany tonacji i koloryt instrumentalny ?wiadcz? o bliskim wyzwoleniu si? kompozytora z wi?zów haydnowsko-mozartowskiej tradycji.

Fina? (Allegro molto) uj?ty jest w swobodnej formie ronda. Energiczny, t?tni?cy ?yciem pierwszy temat kontrastuje z drugim o charakterze hymnicznym. Ca?o?? zamyka obszerna koda.

Cho? II Symfonia zosta?a skomponowana w tragicznym dla kompozytora okresie, w którym zda? on sobie spraw?, ?e jego g?uchota nasila si? i prawdopodobnie nie zostanie wyleczona, jest ona jedn? z najrado?niejszych w jego dorobku. Dzie?o skrzy si? dowcipem, cho? zawiera tak?e momenty dramatyczne, charakterystyczne dla Beethovena zw?aszcza w latach pó?niejszych.

Pojawienie si? romantycznego ducha w muzyce zwyk?o si? kojarzy? z twórczo?ci? Ludwiga van Beethovena, jednak jego romantyzm mia? ?ród?a przede wszystkim w tragicznym losie kompozytora, co bywa do?wiadczeniem niezale?nym od epoki.

W dziejach muzyki Beethoven pozostanie zawsze pierwszym wielkim indywidualist?. Wywalczy? godno?? dla siebie i dla twórców nast?pnych pokole?. By? klasykiem i romantykiem, kontynuatorem tradycji i zwiastunem nowej epoki. Jego muzyka znakomicie odzwierciedla przemiany, jakie zasz?y w tym czasie – pierwsze dzie?a s? jeszcze muzyk? u?ytkow?, ostatnie stanowi? ju? wyraz indywidualnej postawy artysty wobec ?ycia. Sztuka Beethovena jest jak jednolity system filozoficzny: subiektywna i wolna od konwencji; oryginalna w najwy?szym stopniu, jest wynikiem przenikni?cia materii ide? jedno?ci dzie?a artystycznego. 

Micha? Szczerba – urodzi? si? w 1982 roku, jest pierwszym waltornist? Filharmonii Ba?tyckiej w Gda?sku, gdzie równie? uko?czy? Akademi? Muzyczn? w klasie waltorni Edwarda Danieckiego.  Doskonali? równie? swoje umiej?tno?ci pod okiem tak znamienitych artystów, jak Radovan Vlatkovi? czy Frøydis Ree Wekre.
Jako solista koncertowa? z orkiestrami filharmonii w Bydgoszczy, Gda?sku, Rzeszowie, Zielonej Górze, Olsztynie, Kielcach, z Toru?sk? Orkiestr? Symfoniczn?, Polsk? Filharmoni? Kameraln? Sopot oraz Royal Band of the Belgian Guides. Regularnie wykonuje te? solowe recitale na festiwalach muzycznych w ca?ej Polsce. 
Jest aktywnym kameralist? , cz?onkiem zespo?u Hornet Quartet, z którym zdoby? Srebrny Medal na konkursie Svirel w S?owenii  oraz zwyci??y? w ogólno?wiatowym konkursie kwartetów waltorniowych organizowanym przez International Horn Society w Natal w Brazylii. W latach 2004 – 2014 wspó?tworzy? równie? kwintet blaszany Hevelius Brass, z którym koncertowa? w wielu krajach Europy. Jako muzyk orkiestrowy, regularnie wspó?pracuje z niemal wszystkimi czo?owymi polskimi orkiestrami, a tak?e z Malaysian Philharmonic Orchestra.  By? finalist? i laureatem wyró?nienia w I Ogólnopolskim Konkursie Waltornistów im. prof. Edwina Golnika w ?odzi w 2006 roku.
Jego dorobek nagraniowy to dwie p?yty solowe, pi?? kameralnych oraz kilkadziesi?t orkiestrowych w roli pierwszego waltornisty. Od 2016 roku prowadzi klas? waltorni na Akademii Muzycznej w Gda?sku  oraz jest rezydentem i wyk?adowc? w ramach Corno Brass Music Festival. Micha? Szczerba jest artyst? firmy Stomvi.